Skip to main content

प्रासंगिक 9 : का गॉड बोलायचं ? जे हाये ते बोलुदे ना !


तिच्यायला , आज सकाळपासून निस्ती गॉड बोलायची भाषा करत्येत सगळे . नाय तव्हा समोर आले तरी बोलत न्हाईत . सकाळपासून कणभर तीळ आन मणभर गुळानी लै चिक्कट चिकट वाटाय लागलंय . म्हणे तिळगुळ घ्या अन गॉड बोला . च्यायला काय रीश्वत देतो का धमकी ? अवघड हे भो . काही म्हणे हॅप्पी संक्रांती . आता तू म्हणल्यानी हॅप्पी होणार आसन तर कसं व्हायचं ? काहींनी माझ्या मनात कडूपणा हाय आसं धरून मला त्यो बाहेर टाकायला सांगितलं . बघू राव . च्यायला .काहींनी पतंग बी पाठवले . माझी किती पाखरं मरतीन आज . काही लाज हाये का तुम्हाला . औंदा आमच्या बा नी राखण नाय केली जवारीची . च्यायला सक्काळ सक्काळ २ हजार पाखरू येतं रानात . लै गॉड दिसतं ते .

आमच्या एळेला एखाद्याच्या बड्डेला 'ह्याप्पी बड्डे' म्हणाय बी लाज वाटायची .म्होरं ती कमी झाली . 'थ्यांकू' म्हणाय आम्ही लै लेट शिकलो . तसं बगायचं झालं तर आमचे गुर्जी आम्हाला शिकवायचे पण आमी कधी म्हनलो नाय कुणाला . दिवाळीच्या , वाढदिवसाच्या सुभेच्छा द्यावा लागत्यात हे बी लै लेट कळलं . आमच्या इकडं साळत एखांद्याचा बड्डे असला की बाई त्याला उभा करायची . मंग आम्ही मोठ्या आवाजात एक साथ हॅप्पी बड्डे टू यु . ....हॅप्पी बड्डे टू यु ...आस म्हणायचो  . त्ये पोरगं रंगीत कापडं घालून यायचं . त्येला बाई गुर्जी त्या दिशी मारायचं नाय . पोरं सोरं गॉड बोलायची . त्याच्या कड लै गोळ्या असायच्या अन त्या मिळुस्तर अन मिळल्याव बी त्यो डॉन असायचा .

तर लै इशयानंतर नको . आम्ही असले शिष्टाचार शिकलो ते थोडं लेट . नंतर सगळेच म्हणत्यात म्हणून हॅप्पी दिवाळी , हॅप्पी न्यू इअर म्हणायचो . वगैरे म्हणायचो पण लै कमी . एकदा फोन घेतला आम्ही . तवा कोणाशी बी बोलायला म्हणलं की थरथर कापायचो . उगं गाळलेल्या जागा भरल्यावानी आम्ही हुं... आत्ताच...मगाशीच...आईनी....तिकडं.... अशा गप्पा  मारायचो . फोन आला की फोनचं अप्रूप वाटायचं पण जर आपल्याक फोन दिला तर लै कसतरी व्हायचं . त्यामुळं 'धरलं की चावतंय अन सोडलं की पळतंय' अशी गत व्हायची .

नंतर मोठाल्या लोकांशी कसं बोलावं , कसं वागावं याला 'म्यानर्स' म्हणतात असं समजलं . थोडं वाचन बिचन वाढलं . हुशार विद्यार्थी म्हणून उलसक वजन होतं . मंग आम्हाला योक बाबा भेटला . आता परत्येक जण एखाद्या बाबाकडून चांगला आपाटलेला असतो . तसा मी बी आपाटलो . मंग त्याच्या सांगण्यानुसार आम्ही 31 डीशेम्बरला  कोणालाबी सुभेच्छा दिल्या नाय . सकाळ सकाळ सुप्रभात आसं शहाण्या माणसासारखं बोलाय लागलो . तर त्या बाबाला नंतर सोडला पण त्याचा इधं उल्लेख येतो कारण हा विश करण्याचा इतिहास मी सांगतोय .

मंग मस्त हातात हात देऊन वाढदिवसाच्या हार्दिक शुभेच्छा असं आम्ही म्हणू लागलो . पोरी सोरींना जरा लांबूनच म्हणतो . आता भाषा बी सुधरत गेली . आम्ही बी सुधरलो . मोबाईल घेतला . मंग काय सांगायचं . इकडं तर निस्ती कोंपेटीशन हाय राव . कोण कुठं गेलंय , काय खातंय , काय करतंय , काय बघतंय समदं कळाय लागलं . मंग यांनी शिवजयंती म्हणू नको , आंबेडकर जयंती म्हणू नको, मोदीचा , मनमोहनसिंगचा बड्डे म्हणू नको काही सोडलं नाय . बरं आपलं स्टेटस कोणी बघत नाय तरी त्याचं विश . येडे लोक लै वाढलेत .

आता आज गॉड बोलण्याचा इषय निगालाच हे तर बघू जरा गॉड बोलून . खरं सांगतो सक्काळधरून एक बी फोन आला नाय . गॉड बोलणारी लोकं हायेत थोडी पण तीधं फोन करायची गरज नसती .बाकीच्यांनी चांगले चांगले फोटू पाठीवले . आता मला सांगा कितीबी फोटू पाठवले तरी त्याचा काही फायदा हे का ? त्यात भावना हाये का ? उगच आपला कचरा फेकीतेत हे .एकालाबी रिप्लाय नाय दिला . काहींनी फोनला , ग्रुपला मुंग्या लागायची भीती बी व्यक्त केली . त्येंना म्हणावं काळजी नसावी .

त्यात कोणाची तरी नकट्या नाकाची नथ घातलेली दातपडकी पोर नऊवारी घालून लै फेमस झाली . तिची ती क्लिप लै येळा पाठवली मला लोकांनी . पण यंदा असली नवी पोरगी नाय आली . तीच होती सगळीकडं . काहींनी भली मोठी माहिती पाठवली . तीळ कसा , गूळ कसा , मंग हिंदू संस्कृती कशी ग्रेट वगैरे वगैरे . काहींनी भूगोल समजून सांगितलं . लोकं जास्ती फॉरवर्ड निघालेत म्हणून निस्ते फॉरवर्ड करीत राहत्यात . मधी बीबीसीनी फेक न्यूजचं घेतलेलं ते आवडलं बरका आपल्याला . त्यांनी एकदा या लोकांवर बी काहीतरी घ्यायला पायजे . ब्रॉडकास्ट लिष्टित गुड मॉर्निंगचा मॅसेज बाप मेला त्येला जातो . मग त्यो तळतळून स्टेटस टाकतो . कळविण्यास अत्यंत दुःख होते की .....' बरं आता हे झालं की सगळे पुन्हा आपापलं कळफलक घेऊन तयार . RIP . च्यायला लै वैताग . RIPचा अर्थ मला औंदा कळाला . असो .

दुसरा मुद्दा असा की का गॉड बोलायचं ? जे हाये ते बोलुदे ना ! चूक बरोबर होऊन जाऊदे ना . आता काहींनी अशे बी स्टेटस ठिवले की 'तोंडावर जसं गॉड बोलता तसं मागं बी बोला ' . असुद्या ज्याच्या त्याच्या भीताडावर त्यांनी त्यांनी त्यांचा त्यांचा कळफलक बडवून लिव्हलय . पण स्टेटस चा , व्हाट्सअप्प , फेसबुकच्या मॅसेजचा काही फायदा नसतो .

सण साजरा करा राव पण इधं कुढं ? आमच्या येळेला आम्ही पिश्या घेऊन हे गावात निगायचो . सगळ्याकुन उलीऊली तिळगुळ घ्यायचो . शर्यत लागायची कोणाचा तिळगुळ जास्ती . मंग पुढला आठवडाभर त्ये खायचे . लै भारी वाटायचं . सारा गाव आशीर्वाद द्यायचा . जाती बिती न बघता नाती बघायचा . मोठाल्या लोकाच्या पाया पडायला येळ नाय आजकाल पोट्ट्यांकडं ! बिझी स्टेटस ठेऊन फिलिंग नॉट वेल परेंत जाण्यापेक्षा जा ना आईबापाच्या , आजूबाच्या कुशीत . मणभर आशीर्वाद मिळल . आन आयुष्यभर नाय गम होणार . सण करा लेको , पण पद्धती बदला . गॉड बोलण्यासाठी , गॉड राहण्यासाठी सुंदर , जित्त्या माणसांची गरज असती . हल्ली जित्ती माणसं नाय सापडत . ती जित्ती माणसं बना . म्हणजे शोधायचं झालं तर सापडतील तरी .

-अज्या

Comments

Popular posts from this blog

प्रासंगिक 6 : अखंड हरिनाम सप्ताहावर दीर्घ लेख

एका गावात साधारणपणे अखंड हरिनाम सप्ताह साधारणपणे प्रतिवर्षी एक पासून सात ते आठ एवढे असतात . गावातील संबंधित ट्रस्टची आर्थिक ताकद , प्रथा , परंपरा ,राजकीय गणिते , धर्म , विशिष्ट धर्मातील लोकांची संख्या , जात , हेवेदावे अशा सर्वच गोष्टींचा सप्ताह यशस्वितेवर आणि गर्दीवर परिणाम होतो . हे सर्व घटक सप्ताह नियोजनावर परिणाम करतात . गावाकडे सामान्यपणे सप्ताहाला 'सप्ता' असंच म्हणतात . ज्या देवाचा सप्ता असेल त्याच देवाच्या मंदिरात भाविकांची गर्दी असते  . सप्ताहाची चाहूल लागते ती माईक आणि साउंड सिस्टिमच्या टेस्टिंगसाठी दिलेल्या आवाजावरून . हॅलो चेक....माईक चेक ...हा$$$री.....हा$$$री  ....असे आवाज आले की समजायचं सप्ताह आज आहे . सप्ताहाच्या निमित्ताने टाळकरी , माळकरी , भजनी , साउंड सिस्टिमवाले , भटजी , महाराज , स्वयंपाकी , आचारी , पेटीवाले, संबळवाले , लाईट डेकोरेशन वाले , अगदीच मोठा सप्ता असेल तर कॅमेरावाले , अजूनच मोठा असेल तर पत्रकार , सगळे येतात . एकंदरीत सप्ता म्हणजे सात दिवस नो टेन्शन ! सप्ताहामध्ये विविध विषयांवर विविधांगी चर्चा व्हावी , विवेचन मांडले जावे , आयुष्याची आणि एक...

गावपण भाग 11 : शिंकाळे

शिंकाळे आधुनिकता स्वीकारत आपण पुढे जात आहोत . आपल्यासोबत आपल्या सभोवतालच्या अनेक गोष्टी बदलत आहेत . अगदी सजीव आणि निर्जीव सुद्धा . या काळाच्या कचाट्यात निर्जीव गोष्टी देखील बदलल्या . अनेक गोष्टी गायब झाल्या , हरवल्या . त्यांच्यासाठी काळ एक प्रलय ठरला . विनाशकारी प्रलय ! कालौघात आलेल्या आधुनिक वस्तूंनी जुन्या वस्तूंना नामोहरम केले . पुराणात जरासंध नावाच्या राक्षसाची कथा येते . फाडून फेकला तरी तो पुन्हा उभा राहायचा .फ्रिजच्या आक्रमणाने शिंकाळं नामशेष झालं , वापरात राहिलं नाही पण शोभेची वस्तू म्हणून टिकून आहे . मुख्य म्हणजे दूध मांजरापासून , उंदरापासून , मुंग्यांपासून सुरक्षित राहावं यासाठी एका चौकोनी पेटीत टांगून ठेवले जाते . त्याला शिंकाळे म्हणतात . ग्रामीण भाषेत 'शिंकं' असंही म्हटलं जातं . अनुस्वार म्हणण्याची अडचण असल्याने 'शिकं' असं म्हटलं जातं . ते साधारण हाताने सहज काढता येईल अशा उंचीवर टांगलेले असते . शिंकाळं बांबूपासून , विविध वेलांपासून देखील बनवले जाते . त्याला व्यवस्थित झाकण देखील असते . पण गावाकडे आम्ही  चक्क महावितरणच्या तारेचं शिंकाळं केलं ! धाग्य...

गावपण भाग 5 : दिवळी आणि कोनाडा

मराठी भाषेतले गावरान आणि सुंदर शब्द हरवत चालल्याची जाणीव झाली आणि यातूनच गावपण हे सदर सुरू केले  . या सदरात आपण बघणार आहोत दिवळी आणि कोनाडा . आजच्या फ्लॅट संस्कृतीत जुन्या घरामध्ये आढळणाऱ्या अनेक गोष्टी दिसत नाहीत . कमी जागेत खूप काही देण्याच्या प्रयत्नात वास्तू विशारदाची देखील धांदल उडते . माझ्या मते आता शहरात स्थायिक झालेल्या पोरांना कोनाडा आणि दिवळी कधीच बघायला मिळणार नाही . असो आपण हे शब्द समजून घेऊ .... दिवळी हा स्त्रीलिंगी शब्द तर कोनाडा हा पुल्लिंगी . दिवळी ही सपराच्या (सप्पर - छोटी झोपडी ) भिंतीत हमखास असायची . दिवा ठेवण्यासाठी असलेली जागा म्हणजे दिवळी अशी व्याख्या आपण करू शकतो . दिवळी ही त्रिकोणी असते . देवळाच्या शिखरासारखी ती वरती  निमुळती होत जाते यावरून देखील त्याला दिवळी म्हणण्याचा प्रघात पडला असावा . सपराच्या दगडी भिंतीत दिवळी सुंदर दिसते . ती भिंतीत जास्तीत जास्त अर्धा फूट असू शकते . गावाकडे अजून दोन चार शब्द आढळतात .साधारण स्वयंपाकघरातून बैठकीच्या खोलीत बघण्यासाठी एक ते दोन इंच लांबी रुंदीचे एक आरपार भोक असायचे .त्याला 'झुरके' असा शब्द आहे . तर दूध आणि इ...